‘Zestig miligram antidepressiva en veertig miligram antipsychotica, zestien jaar ben ik. Heb je het dan even voor elkaar? Nee. Het gleed langzaam in me. Waarom glijdt het er niet weer langzaam uit?’ Zo begint het boek ‘En Prozac is mijn paracetamol’ van Charlie Bee.
Als Charlie 16 jaar is constateert de huisarts dat ze depressief is. En daar begint het heftige verhaal van ‘En Prozac is mijn paracetamol’. Charlie is afwisselend boos en verdrietig. Haar leven bestaat uit pillen, psychologen, een zelfmoordpoging en uiteindelijk een opname in een kliniek.
Keerpunt in haar leven
Halverwege de opname van Charlie komt het keerpunt in haar leven: ze kiest ervoor om te gaan leven. Langzaam kruipt Charlie uit het dal totdat ze weer naar huis toe mag. Maar daar stopt het verhaal natuurlijk niet.
Achtbaan aan emoties
En Prozac is mijn paracetamol is prachtig, intens boek. Het verhaal van Charlie is een achtbaan aan emoties. En het meest bijzondere aan dit verhaal is dat Charlie dit boek schreef tijdens de moeilijkste periodes in haar leven.
Inmiddels is er ook een vervolg van En Prozac is mijn paracetamol te koop, genaamd De moeilijkheidsgraad van goed.
Kelly
7 juli 2012 at 01:00 (11 jaar ago)Interessant! Ik schrijf de titel meteen even op, jammer dat ik nu me totaal niet kan concentreren (er liggen nog wat boeken op me te wachten!) maar hij staat op mijn lijstje!
Laura
17 juli 2012 at 09:25 (11 jaar ago)Ga binnenkort eens kijken of ze hem bij de bieb hebben :)