Het zal je niet ontgaan zijn dat de afgelopen weken, of misschien wel maanden, er minder blogs verschenen dan voorheen. In de persoonlijke update van vorige week kon je lezen dat dat vooral kwam omdat mijn prioriteiten ergens anders lagen, maar eigenlijk was er nog een reden. Een reden waar veel jongvolwassenen van mijn generatie last van hebben: het kan altijd beter, leuker en mooier…
Over het algemeen krijgt iedereen er een keer mee te maken, zo’n gevoel van ontevredenheid. Maar waar de een het een plekje kan geven en doorgaat, heeft de ander er soms jaren last van en in sommige gevallen kan het een voorloper zijn op een depressie of burnout. Best serieus dus.
Deze gevoelens, die vaak samengaan met perfectionisme, waren in onschuldige vorm duidelijk aanwezig in mijn jeugd. Bij het computerspelletje de Sims wijdde ik mij aan het bouwen en inrichten van huizen die keer op keer verwijderd werden en waarmee ik weer opnieuw begon. Het huis was namelijk nooit goed genoeg want het kon altijd nog beter, leuker en mooier. Toen dacht ik dat het kwam door een enorme passie voor architectuur en interieur, maar eigenlijk ging het vooral om een (chronisch) gevoel van ontevredenheid. Een snak naar meer.
En daar wordt het parallel met nu zichtbaar, want LIV’WOW is niet mijn eerste weblog en zal ook niet de laatste zijn. Het kan namelijk altijd beter, leuker en mooier. En die gevoelens komen na verloop van tijd altijd om de hoek kijken en zullen voor velen erg herkenbaar zijn, weet ik uit mijn eigen omgeving. Want hoe vaak is de lay-out van jouw weblog al veranderd? En hoe vaak ben jij al van domeinnaam gewisseld?
De afgelopen maanden heb ik bijna dagelijks ingelogd in WordPress en heb ik uren zitten staren naar de broncode van LIVWOW, thema’s gezocht en aangepast om vervolgens weer te verwijderen en startte ik ruim 100 concepten die ik urenlang herschreef om vervolgens toch terug te keren naar de opties voor mijn lay-out. Want het kan altijd beter, leuker en mooier en daardoor verschijnen er ook minder blogs online.
Nou heeft het schrijven van deze blog er al voor gezorgd dat de zin in het bloggen zelf al wat terugkomt, maar ik ben toch wel erg nieuwsgierig naar de ervaringen van andere bloggers! Herken jij deze gevoelens?
Sylvia
10 april 2013 at 22:29 (10 jaar ago)Ja hoor, heel herkenbaar. Ik heb ook al talloze blogs en lay-outs gehad, maar toch fluistert er altijd zo’n irritant stemmetje in m’n hoofd dat het altijd mooier en beter kan. Nu ben ik al een tijdje tevreden met m’n huidige lay-out, maar wie weet voor hoe lang nog.. ;)
Laura
10 april 2013 at 23:12 (10 jaar ago)Inderdaad heel herkenbaar. Nou ja je kent mij, ook al duizend keer veranderd en weet op het moment ook niet wat ik wil (blogger identiteitscrisis). Eigenlijk weet ik het wel: persoonlijk bloggen zonder persoonlijk te hoeven zijn. Ik ben alleen nog niet uit de uitvoering.
Nienke
10 april 2013 at 23:32 (10 jaar ago)Ja! Absoluut herkenbaar! En het erge is dat het zich niet alleen in mijn hobbies manifesteert, maar ook in mijn studiekeuze. Het onheilspellende gevoel dat na één of twee jaar komt ‘is dit nou echt wat ik wil/leuk vind?’. Ik heb me er maar bij neergelegd. Je kunt nou eenmaal niet alles doen wat je leuk vind. Kleine dingen natuurlijk wel. Maar als ik alles wil studeren wat ik zou willen, ben ik over vijftig jaar nog niet afgestudeerd..
Ohja, ben nu ook (alweer) bezig met een nieuwe layout. Moet kunnen ;)
Anne
11 april 2013 at 07:21 (10 jaar ago)Heel erg herkenbaar dit. Zelf heb ik periodes gehad waarop er niets uit mijn vingers komt door al die gevoelens. Zowel op de blog, als in mijn prive en professionele leven. Perfectionisme is moordend. Ook het idee dat je heus wel alles tegelijk kan doen; werken, studie, bloggen en dan nog een sociaal leven hebben. Wat dat betreft vind ik de tijd en het sentiment waar we in leven heel moeilijk. Altijd maar zoiets van: overal liggen kansen en als je die niet allemaal aangrijpt misluk je in je leven. Dat is dan je eigen schuld. Heel existentieel verhaal allemaal. Wat je blog betreft, ik probeer dat nu juist te zien als een stukje van mijn leven waar niet alles perfect hoeft te zijn. Als een soort playground van mijn gedachten. En een vingeroefening, om maar te blijven schrijven. Als je de lat wat ‘lager’ legt dan maakt dat het bloggen meteen leuker :)
Karin
11 april 2013 at 07:48 (10 jaar ago)Een beetje wel en toch ook niet. Mijn website bestaat al een tijdje en ja in die tijd heb ik verschillende lay-outs gehad maar meestal gooi ik het met een keer in de twee jaar echt om. Valt best mee toch? URL’s heb ik maar twee gehad, waarvan de eerste een .tk was, dat kon natuurlijk gewoon niet meer.
Wat bloggen zelf betreft, vorig jaar heb ik bijna het hele jaar meegedaan met een groepje: iedere dag bloggen. Als je dat afspreekt wordt je vanzelf minder kieskeurig!
Soms baal ik wel dat mijn site een ratjetoe met van alles en nog wat is. Maar doordat ik dat toch geaccepteerd heb kan ik nu alles kwijt op die ene site.
Overigens werk ik nu stiekem ook aan een idee voor een tweede site!
SanneWierda
11 april 2013 at 11:49 (10 jaar ago)Ik herken het wel, maar zet me er op een gegeven moment overheen. Niet iedereen kan mijn blogs leuk vinden en het is nou eenmaal niet mogelijk om altijd een geweldige blog te schrijven. Enne, je leert van je fouten hè! Je zult zien dat het steeds makkelijker wordt!
Marike, ik vind je blog hartstikke leuk en weet zeker dat je het kan! Het enige wat er aan ontbreekt is de regelmaat. ;-) Ga gewoon lekker schrijven en publiceer soms gewoon dingen, ook al sta je er niet voor de volle honderd procent achter. Het leven is niet perfect.
xxxx
Dina
11 april 2013 at 15:39 (10 jaar ago)Ook mij komt dit bekend voor. Ik heb onlangs het boek Bloggen als een pro gelezen en moet zeggen dat ik weer aardig ben geïnspireerd om te gaan bloggen.
Aukje
12 april 2013 at 09:19 (10 jaar ago)Bij mij ook heel herkenbaar, ook dat stukje van de Sims :)
Ik ben zelf vaak op zoek naar een andere layout, maar ben niet zo handig in codes. Dus val ik manlief weer lastig om het één en ander aan te passen. Die wordt daar niet altijd even vrolijk van.
Toevallig ben ik afgelopen week weer eens veranderd van thema. Het lijkt bij mij samen te lopen met de seizoen.
Dus zoals je ziet aan de reacties, je bent niet alleen. Het moeilijke alleen is om je erbij neer te leggen dat goed, goed genoeg is. Het hoeft niet altijd perfect. En het zou zonde zijn als je hierdoor zou stoppen met bloggen!
LNNK
12 april 2013 at 19:25 (10 jaar ago)Heel herkenbaar, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er nu veel meer rust in heb gevonden. Mijn layout staat al weer een tijdje online en ik vind het prima zo.
Anne Copier
17 juni 2013 at 14:11 (10 jaar ago)Hoi,
Ik heb je leuke blog laatst ontdekt en zat lekker door je oude posts te bladeren toen ik deze tegenkwam. Ik wil even laten weten dat het heel herkenbaar is. Ook al heb ik nog maar net een blog, dat gevoel van ‘het kan beter / het moet beter’ komt bij alles wat ik doe naar boven. Ik doe heel erg mijn best om hier juist wat losser in te worden, en tevreden te zijn met wat ik doe en maak. Jezelf verbteren is prima, maar het hoeft niet keer op keer perfect. Nou, makkelijker gezegd dan gedaan ;)
Groetjes, Anne.