Natuurlijk zal iedereen het anders beleven, maar er bestaat een hele grote kans dat je na de bevalling van jouw baby ongevraagd in de babybubbel terecht komt. Stapje voor stapje kom je daar wel weer uit, maar het heeft tijd nodig.

De babybubbel verhuist met je mee, waar je ook gaat. Een eerste uitstapje naar buiten met de baby verandert daar niets aan, zelfs niet de eerste keer douchen zonder jouw baby in dezelfde kamer. De babybubbel brokkelt pas langzaam af als jij daar klaar voor bent. En dat verschilt natuurlijk per persoon.

Mijn babybubbel ontstond vlak na de geboorte van Javian en begint nu langzaam af te brokkelen. Bijna 5 maanden lang praatte ik weinig en als ik wat kon uitbrengen ging het over volle luiers of babykleding, meer ging er simpelweg niet in mij om*. Mijn babybubbel zorgde ervoor dat sociaal een vreemd woord werd, mede doordat mijn sociale leven zoals ik het gewend was niet meer zo kon plaatsvinden. Tot ’s avonds laat iets drinken, festivals en verjaardagen gaan niet altijd even goed samen met een pasgeboren baby. En niet te vergeten: de dagen, weken en maanden vliegen voorbij. Daardoor begrijp ik ook heel goed dat veel vriendschappen verwateren na het krijgen van een baby, hoewel ik hoop dat het ons niet overkomt ondanks dus mijn beperkte wereld.

Het speelt ook mee dat je minder sociaal kunt zijn als je weinig buiten komt, wat met een baby vaak het geval is. Er moeten een heleboel spullen mee zoals een luiertas met genoeg luiers, billendoekjes, schone kleertjes en hydrofiel/spuugdoeken. En dan speelt nog mee dat een baby genoeg gedronken moet hebben of dat je voeding mee kunt nemen. En met borstvoeding is dat nog wel een ‘dingetje’. Kolven is namelijk totaal niet mijn grootste hobby en niet overal in het openbaar is het geaccepteerd dat je borstvoeding geeft (nee, zelfs niet met een hydrofiel doek ervoor). Een boodschap doen bij de supermarkt om de hoek ging nog wel, maar het maakte bezoeken aan vrienden en familie en in een café of restaurant afspreken wel lastiger. Want hoe moet het dan als Javian onrustig wordt, trek krijgt of opeens ongelofelijke honger heeft en echt niet een kwartier kan wachten tot we thuis zijn? En dus bleven we vooral binnen de eerste maanden, veilig maar soms ook ongezellig.

Javian was opeens in de plaats gekomen voor mijn eigen leven, maar niet op een vervelende manier. Elke vezel in mijn lichaam wil ervoor zorgen dat Javian zich goed voelt, geen verdriet heeft en eigenlijk de hele dag door blij is. Als ik mij volledig zou richten op Javian, zou dat lukken dacht ik. Nu mijn babybubbel langzaam open gaat, zie ik in dat het ook anders kan.

Eigenlijk gaat de babybubbel een beetje open doordat ik langzaam leer dat ik er ook nog ben. Stapje voor stapje, want Javian blijft mijn eerste baby van wie ik het liefste elke boe of bah mee maak. Maar ik leer nu dat het best mogelijk is dat Javian aan de ene kant van de woonkamer ligt te spelen op een speelkleed en ik aan de andere kant van de woonkamer aan het werk ben of dat ik best een half uur kan hardlopen als Javian net gedronken heeft (en Frank natuurlijk thuis is) en het straks ook prima is dat ik een dag ga werken op kantoor en Javian bij een oppas is. Het heeft alleen wel tijd nodig en de eerste keren zonder Javian doen best een beetje pijn.

Maar het helpt wel dat ik meer mijzelf wordt, dat woorden als sociaal en zelfs wordpress niet meer vreemd aanvoelen. En dat ik enorm kan genieten van de wetenschap dat Frank de beste papa is die Javian kan wensen en ik daardoor de ruimte heb om te kunnen werken. En dat het mij geen slechte moeder maakt dat ik dan dus even geen aandacht voor mijn mannen heb. De babybubbel op zich was misschien geen fijne plek om zo lang te verblijven, maar het gaf mij wel de kans op Javian en mijzelf beter te leren kennen.

* Gelukkig waren er ook een aantal lieve mensen in mijn omgeving bij wie ik wel over volle luiers en babykleding kon praten zonder schuldgevoel en die mij alle rust en ruimte gaven om te wennen aan het voeden in het openbaar en begrijpen dat je als nieuwe ouders het liefste je baby zoveel mogelijk bij je houdt.